Μπαίνοντας κατευθείαν στην ουσία, το επαγγελματικό περιβάλλον είναι αυτό που μπορεί να κάνει έναν προγραμματιστή ευτυχισμένο. Όπως φυσικά και οποιονδήποτε εργαζόμενο. Ένα περιβάλλον που τον βοηθά στην ενδυνάμωσή του -και δεν εννοούμε απαραίτητα τη μισθολογική. Που τον κάνει να εξελίσσεται και να προχωρά. Από τη στιγμή που ένας προγραμματιστής παίζει τόσο σημαντικό ρόλο σε μια επιχείρηση ή ένα οργανισμό, πρέπει και η ίδια η επιχείρηση να φροντίζει για την εκπαίδευσή του. Πώς; Δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσει έναν όσο το δυνατό καλύτερο κώδικα.

Σύμφωνα με έρευνα του 2017 των Daniel Graziotin, Fabian Fagerholm, Xiaofeng Wang και Pekka Abrahamson, σχετικά με τα επίπεδα ευτυχίας των προγραμματιστών, τα 3 βασικά θέματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των προγραμματιστών είναι: η πίεση χρόνου, η κακή ποιότητα κώδικα και οι πρακτικές προγραμματισμού. Επίσης βάσει της ίδιας έρευνας, περίπου το 75% των προγραμματιστών αναγνωρίζει ότι η ποιότητα του κώδικα είναι δική τους ευθύνη. Ωστόσο μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό είναι έτοιμο να λογοδοτήσει για αυτή. Οι εταιρείες από την πλευρά τους συντελούν αρνητικά στη δημιουργία κακής ποιότητας κώδικα. Με το να μην ενισχύουν τους προγραμματιστές τους με τα απαραίτητα εφόδια, τόσο σε υλικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού. Αλλά και φυσικά λόγω της γραφειοκρατίας και της αδράνειας που δυσκολεύει την κατάσταση.

Ο  προγραμματιστής που ξέρει να γράψει ποιοτικό κώδικα μπορεί να είναι έως και 66% πιο παραγωγικός είτε στην παράδοση καινούριας λειτουργικότητας, είτε στη διόρθωση σφαλμάτων. Είναι τυχαίο άραγε το γεγονός ότι οι εταιρείες που ρίχνουν το βάρος στη δημιουργία ποιοτικού κώδικα «κρατάνε» πιο εύκολα τους προγραμματιστές τους;

Οι προγραμματιστές είναι αυτοί που δημιουργούν την τεχνολογία, τα νέα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Μήπως θα έπρεπε να τους δίνουμε την προσοχή που τους αξίζει;

Πηγή: www.sig.eu/blog